شب هایی می آیند که مثل امشب از خودم می پرسم، چه به روزت آمد سبز، که چنین سنگ شدی؟ بعد کلی خاطره در ذهنم می چرخد. بی آنکه بتوانم یکی را متهم کنم. با خودم می گویم کاش دل ها شکستنی نبودند ... یا حد اقل وقتی می شکستند دیگر سنگ نمی شدند! شاید آنوقت می شد با فرشته ها آشتی کرد! اما حیف ...