کنایه نامه

(داخلی/روز/دارالمجانین)
سبز سرگرم ور رفتن با اسباب بازی اش است. فردریک توی کشو به دنبال چیزی می گردد. به نظر سر حال می رسد. زیر لب آواز می خواند ...
سبز: دنبال چی می گردی؟
فردریک: بخواب!
سبز (با فریاد): یکی بیاد این رو ببره! این فردیک دیوونست! آقـــــــای دکتر!!! این فردریک دیـــــــــــوونـــــــــــــــــــــست!
فردریک (با تعجب می پرسد): چه طور به این نتیجه رسیدی دوست عزیزم؟
سبز (با فریاد): ایــــن قرصاش رو نمی خوره!!! دکــــــــــــــــــتـــــــــــــر کـــــمـــــک! این دیوونـــــــــــــــــــــــست!