چقد خشه

هر چه چرخیدم و چرخ خوردم و چرخونه زدم یار اتاق بود ... یاد اون فرشته ها می یفتم که می گفتن "آخی، شکری رسیدیم خونه ... چقد خشه. هیچ جا خونه خود آدم نمی شه. " جاتون خالیه!